W 2018 r. w wyniku ruchu naturalnego i migracji odnotowano spadek liczby ludności o 22 tys. osób, a stopa ubytku wyniosła 0,06% (na 10 tys. ludności ubyło 6 osób). Spadek ten dotyczył wyłącznie miast. Na skutek dodatniego przyrostu naturalnego i salda migracji (szczególnie wewnętrznych) liczba ludności zamieszkującej tereny wiejskie wzrosła o 20 tys. do wielkości 15344 tys. W miastach liczba mieszkańców zmniejszyła się o 42 tys. do 23067 tys. Przypis 3. W 2018 r. stopa przyrostu rocznego na wsi wyniosła 0,13%, a ubytek w miastach sięgnął -0,18%.
Należy podkreślić, że kierunek zmian liczby ludności w miastach i na wsi jest niezmienny, tj. od końca lat 90. ub. wieku maleje liczba ludności w miastach i rośnie na wsi – szczególnie w gminach podmiejskich skupionych wokół dużych miast (Wykres 2). Obserwowane w 2018 r. zmiany w liczbie i rozmieszczeniu ludności nie wpłynęły także na gęstość zaludnienia, nadal na 1 km 2 powierzchni mieszkają 123 osoby; w miastach około 1047 (o 7 mniej niż w poprzednim roku), a na terenach wiejskich 53.
