Państwa europejskie pielęgnują długą tradycję udzielania schronienia osobom prześladowanym. Ochrona podstawowych praw jest kluczowa dla tożsamości Europy. W 1999 r. państwa członkowskie UE zobowiązały się do stworzenia wspólnego europejskiego systemu azylowego, mającego na celu sprostanie rosnącym wyzwaniom azylowym na poziomie europejskim.
W kolejnych latach UE przyjęła szereg istotnych środków legislacyjnych w celu zharmonizowania różnych systemów azylowych państw członkowskich. Rozporządzenie Dublińskie określa, które państwo członkowskie jest odpowiedzialne za rozpatrzenie danego wniosku o azyl. Dyrektywa dotycząca Warunków Recepcyjnych określa minimalne warunki recepcyjne dla osób ubiegających się o status uchodźcy, w tym związane z mieszkalnictwem, edukacją i zdrowiem.
Azylanci i uchodźcy wśród Europejczyków 2020 r.
Migracja legalna
Migracja legalna, w odróżnieniu od migracji nielegalnej, charakteryzuje się tym, iż wjazd i pobyt cudzoziemca na teren danego państwa jest zgodny z prawem, a dany cudzoziemiec posiada wszelkie dokumenty niezbędne do zalegalizowania jego pobytu. Warunki jego wjazdu i pobytu, a także zatrudnienia są ściśle określone w prawie. Dlatego też ten rodzaj migracji obejmuje kwestie związane z legalizacją pobytu, migracją zarobkową, a także zagadnienia związane z integracją cudzoziemców ze społeczeństwem przyjmującym.
Liczba wniosków o azyl w latach
Wnioski o azyl w krajach UE w 2020 r.
Zwalczanie nielegalnej migracji
Unia Europejska wraz z państwami członkowskimi intensywnie pracuje nad przygotowaniem skutecznej odpowiedzi na presję migracyjną na granicach zewnętrznych UE.
W związku z niespotykaną do tej pory skalą zjawiska, Komisja Europejska zaproponowała szereg działań, mających na celu zaradzenie aktualnemu kryzysowi. Wśród najważniejszych instrumentów wskazać należy: programy przesiedleń i relokacji, Unijny plan działania na rzecz zwalczania przemytu migrantów na lata 2015-2020, Plan działania UE w zakresie powrotów, czy unijny wspólny wykaz bezpiecznych państw pochodzenia.
Skąd przybywają azylanci do UE i jakie są ich destynacje? Wnioski złożone po raz pierwszy w 2020 r.
Nielegalnej migracji nie można kontrolować w pełnym stopniu, a liczbę nielegalnych imigrantów przebywających w UE, czy w danym państwie członkowskim można jedynie oszacować. Jest to zjawisko niosące ze sobą również zagrożenia dla bezpieczeństwa wewnętrznego obywateli UE, gdyż wiąże się z innymi, niebezpiecznymi zjawiskami, tj. przestępczością zorganizowaną, handlem ludźmi czy terroryzmem. Dlatego też niezwykle ważne jest, aby działania zmierzające do walki z nielegalną imigracją i innymi procederami z nią powiązanymi były spójne, a co za tym idzie, wspólne dla całej UE.
