Wady zgryzu są zaburzeniami w obrębie narządu żucia i dotyczą nieprawidłowości w ustawieniu zębów, a także wzajemnej relacji szczęka-żuchwa. Niekiedy towarzyszą im zaburzenia mięśni żucia i stawów skroniowo-żuchwowych. Wady zgryzu mogą być wrodzone oraz nabyte. Jak się je leczy i jak często występują wśród Polaków? Dowiedz się, czytając poniższy tekst.
Jak leczy się wady zgryzu?
Niezależnie od przyczyn powstawania wad zgryzu, obecnie stosuje się kilka metod leczenia, które przeprowadza się w większości w gabinetach ortodontycznych. Żeby korekcja była skuteczna, wymagana jest ścisła współpraca pacjenta z lekarzem.
Jak znaleźć dobrego ortodontę?
Najczęściej Polacy kierują się w wyborze lekarza ortodonty doświadczeniami członków swoich rodzin lub znajomych, którzy borykali się z podobnym problemem. Częstym sposobem na znalezienie odpowiedniego gabinetu jest również po prostu wpisanie w wyszukiwarkę www hasła dobry ortodonta Wrocław, czy też aparat ortodontyczny Kraków (w zależności od lokalizacji), a następnie weryfikacja wyników wyszukiwania na zaufanych forach internetowych.
Jakie są najczęściej stosowane metody leczenia wad zgryzu?
Leczenie wad zgryzu można rozpocząć już w wieku dziecięcym (najczęściej po raz pierwszy do ortodonty przychodzą dzieci w wieku 7 do 10 lat). Wówczas korekta odbywa się za pomocą aparatu ruchomego. U dorosłych, już po wymianie mleczaków na zęby stałe, stosuje się:
- aparaty stałe;
- nakładki na zęby – np. clear aligner;
- leczenie operacyjne (tylko w przypadku bardzo poważnych wad, kiedy nie da się skorygować zgryzu nieinwazyjnymi metodami).
Na czym polega leczenie ortodontyczne? Jakie wady podlegają korekcji?
Leczenie ortodontyczne aparatami oraz nakładkami najczęściej sprowadza się do umiejętnego dostosowania sił działających na zęby w taki sposób, żeby te uległy przesunięciu w odpowiednie miejsce w szczęce czy żuchwie. W przypadku aparatów ruchomych i nakładek pacjent może wyjąć i włożyć aparat czy nakładkę w dowolnym momencie, natomiast zastosowanie aparatu stałego wyklucza taką możliwość. Oczywiście skuteczność aparatu ruchomego i nakładek zależy w największym stopniu od tego, czy pacjent będzie dostatecznie zdyscyplinowany, żeby unikać ich wyjmowania. W przypadku nakładek gwarancją sukcesu w leczeniu jest ich noszenie 22 godziny w ciągu doby.
Warto podkreślić, że zarówno aparaty stałe, jak i nakładki leczą większość wad zgryzu, m.in.:
- zgryz krzyżowy, kiedy dolne zęby nachodzą na górne;
- zgryz otwarty, który charakteryzuje brak kontaktu siekaczy górnych i dolnych;
- zgryz głęboki, kiedy siekacze górne nachodzą zbyt mocno na dolne;
- przodo- i tyło zgryz – w przodozgryzie zęby żuchwy są wysunięte do przodu w stosunku do zębów szczęki, a w tyłozgryzie – cofnięte;
- szparowatość, czyli zbyt duże przestrzenie między zębami;
- stłoczenie zębów.
Co na temat wad zgryzu mówią statystyki?
Zgodnie z danymi epidemiologicznymi publikowanymi przez polskich autorów, częstość występowania wad zgryzu wśród Polaków obliczana jest na około 40 – 60%. Jeśli wziąć pod uwagę konkretne wady zgryzu, statystyki prezentują się następująco:
- tyłozgryz – 51% populacji;
- zgryz krzyżowy – 41% populacji;
- zgryz otwarty – 15% populacji.
Ponadto, zmiany klasyfikowane są także w zależności od objawów. Tu podział prezentuje się następująco:
- widoczne objawy deformacyjne w układzie zębowym – 62% populacji;
- zmiany w stawach skroniowo-żuchwowych – 38% populacji;
- zmiany w stawach skroniowo-żuchwowych z objawami bólowymi – 15% populacji.
W ostatnim przypadku zgryz określa się jako urazowy, a przyczyną tej wady mogą być m.in. następstwa nieprawidłowego leczenia stomatologicznego.
