Polska w czasie II wojny światowej poniosła największe straty biologiczne (na każdy tysiąc mieszkańców straciła 220 osób) i materialne (straty rzeczowe w przeliczeniu na jednego mieszkańca wyniosły 626 dolarów; dla porównania – w Jugosławii było to 601 dolarów.
Straty osobowe Polski w czasie II wojny światowej to ponad 6 milionów obywateli
Po wojnie, w styczniu 1947 r. Biuro Odszkodowań Wojennych działające przy Prezydium Rady Ministrów w „Sprawozdaniu w przedmiocie strat i szkód wojennych Polski w latach 1939–1945” oszacowało ogółem straty osobowe na 6,028 mln osób. W całkowitej liczbie ofiar obywatele polscy wiary żydowskiej stanowili od 2 700 000 do 3 000 000, z czego około 500 000 zginęło w gettach i obozach pracy, 200 000 Żydów polskich zamordowały oddziały Einsatzgruppen. 1 400 000 do 1 800 000 spośród ogólnej liczby pomordowanych Żydów to ofiary obozów zagłady. Wojnę przetrwało ok. 500 000, w tym jedynie 100 000 Żydów pod okupacją niemiecką.
Z tych oficjalnych szacunków wynika również, że w latach 1939–1945 – na skutek działań wojennych i podczas okupacji – spośród każdego tysiąca przedwojennych obywateli II Rzeczypospolitej zginęło 220 osób (dla porównania: USA – 2,9, Belgia – 7, Wielka Brytania – 8, Francja – 15, Holandia – 22, ZSRR – 116).
Podobnie duże straty miały miejsce wśród nieżydowskiej populacji polskiej. Szacuje się, że łączne straty śmiertelne słowiańskiej ludności polskiej pod okupacją niemiecką wyniosły ok. 2 770 000 osób. Do grupy tej nie dolicza się ofiar zbrodni sowieckich na terenach włączonych po 1939 roku w granice ZSRR, a także nie uwzględnia ona ofiar zbrodni UPA na Wołyniu.
Od stycznia 1988 r. Ośrodek Karta rozpoczął projekt badawczy dokumentujący także losy obywateli polskich represjonowanych przez Związek Radziecki w latach 1939–1956. Informacje zawarte w bazie danych „Indeksu” zawierają około 946 tys. biogramów i pozwoliły na zweryfikowane ponad 262 tys. osób w Internetowym Centrum „Indeksu Represjonowanych”. W wyniku danych zebranych przez Ośrodek Karta liczbę ofiar totalitarnego systemu sowieckiego obliczono na 570 tys. osób.
Straty materialne Polski w czasie II wojny światowej
Na podstawie rejestracji strat wojennych przeprowadzonych przez wojewódzkie wydziały odbudowy ustalono, że zniszczeniu lub
uszkodzeniu uległo 295,4 tys. nieruchomości miejskich (147,6 tys., tj. 50% na ziemiach dawnych i 147,8 tys. , tj. 50% na ziemiach zachodnich i północnych), o kubaturze odpowiednio: 526,9 mln m3 (221,8 mln m3, 42,1% i 305,1 mln m3, 57,9%).
Na podstawie rejestracji strat wojennych przeprowadzonych przez wojewódzkie wydziały odbudowy ustalono, że zniszczeniu lub
uszkodzeniu uległo 466,9 tys. (22,0%) zagród wiejskich, na ziemiach dawnych – 343,1 tys. (20,6%) zagród, na ziemiach zachodnich
i północnych – 123,8 tys. (27,5%).
Zniszczenie gospodarki
Przeciętne zniszczenia w zakładach przemysłowych wyniosły: budynków – 35,1%, urządzeń energetycznych – 52,1%, maszyn i urządzeń (poza energetycznymi) – 45,4%.