Grunty pod wodami – definicja

Grunty pod morskimi wodami wewnętrznymi oraz wodami powierzchniowymi płynącymi i stojącymi.

1) Grunty pod morskimi wodami wewnętrznymi

Gruntami pod morskimi wodami wewnętrznymi są grunty pokryte morskimi wodami wewnętrznymi, do których zalicza się:

a) część Jeziora Nowowarpieńskiego i część Zalewu Szczecińskiego, wraz ze Świną i Dziwną oraz Zalewem Kamieńskim, znajdujące się na wschód od granicy państwowej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec, oraz rzeką Odrą pomiędzy Zalewem Szczecińskim a wodami portu Szczecin,

b) część Zatoki Gdańskiej zamknętą linią podstawową biegnacą od punktu o współrzędnych 54°37’36” szerokości geograficznej północnej i 18°49’18” długości geograficznej wschodniej (na Mierzei Helskiej) do punktu o współrzędnych 54°22’12” szerokości geograficznej północnej i 19°21’00” długości geograficznej wschodniej (na Mierzei Wiślanej),

c) część Zalewu Wiślanego znajdujaca się na poludniowy zachód od granicy państwowej między Rzecząpospolitą Polską a Federacja Rosyjska na tym Zalewie,

d) wody portów określone od strony morza linia łączacą najdalej wysunięte w morze stałe urzadzenia portowe, stanowiace integralną część systemu portowego.

2) Grunty pod wodami powierzchniowymi płynącymi
Do gruntów pod wodami powierzchniowymi płynącymi zalicza się grunty pod wodami płynącymi w rzekach, potokach górskich, kanałach i innych ciekach, o przepływach stałych lub okresowych, oraz żródła, z których cieki biorą początek, a także grunty pod wodami znajdujacymi się w jeziorach i zbiornikach sztucznych, z których cieki wypływają lub do których wpływaja.

3) Grunty pod wodami powierzchniowymi stojącymi
Do gruntów pod wodami powierzchniowymi stojacymi zalicza się grunty pod wodami w jeziorach i zbiornikach innych niż określone w pkt 1 i 2.