Młodych nie stać na wyprowadzkę. Jak długo i dlaczego mieszkają u rodziców?

Według danych ostatniego spisu powszechnego, 48 proc. młodych dorosłych Amerykanów w wieku 18-29 lat mieszka z rodzicami. Jest to najwyższy odsetek od pokryzysowych lat 40. XX wieku.

Tak zwani millenialsi i młodsze od nich pokolenie Z opóźniają swoje decyzje o ustatkowaniu się (w tym o zawarciu związku małżeńskiego i posiadaniu
dzieci) do czasu, w którym osiągną stabilną sytuację finansową. 37 proc. młodych Amerykanów przyznało w jednym z ostatnich badań, że wstrzymują decyzję o małżeństwie do czasu spłaty długów, a 29 proc. z tego samego powodu opóźnia decyzję o zakupie domu.

Zadłużenie Amerykanów w wieku 18-29 lat szacuje się na ponad 1 bln USD i oprócz typowych dla USA kredytów studenckich na pokrycie uniwersyteckiego czesnego uwzględnia ono pożyczki na zakup samochodu, zadłużenie na kartach kredytowych, hipoteki i inne formy długu konsumenckiego. Taką skalę zadłużenia młodych ostatnio zanotowano w IV kwartale 2007 r., tuż przed kryzysem finansowym. Samodzielności nie ułatwiają też rosnące koszy najmu.

Najnowszy raport banku Morgan Stanley pokazuje, że oszczędności, które młodzi są w stanie wygenerować dzięki mieszkaniu z rodzicami w dużym stopniu nakręcają globalny rynek dóbr luksusowych. Podobny trend ma miejsce w Wielkiej Brytanii, w której odsetek młodych dorosłych mieszkających z rodzicami wzrósł z 35 proc. w 1996 r. do 42 proc. Według analityków Morgan Stanley, jest to jeden z czynników (obok popularności mediów społecznościowych w tej grupie wiekowej) wzrostu odsetka młodych wśród konsumentów dóbr luksusowych. Autorzy najnowszego raportu firmy Bain & Company dotyczącego globalnego rynku dóbr luksusowych szacują, że do końca 2022 r. wzrośnie on o 21 proc. w porównaniu z 2021 r. osiągając wartość 1,4 bln EUR, właśnie dzięki zakupom osób urodzonych po 1995 r. Pokolenie Z do 2035 r. ma stanowić 40 proc. ogółu nabywców dóbr luksusowych.

Odsetek dorosłych dzieci w wieku 18-34 lata mieszkających z rodzicami w wybranych krajach UE (dane za 2021 r.)

W UE występuje dość wyraźne zróżnicowanie geograficzne odsetków dorosłych dzieci mieszkających z rodzicami. Determinuje je co najmniej kilka czynników: normy kulturowe, sytuacja mieszkaniowa, gospodarcza, a nawet religia. Model mieszkania z rodzicami jest najmniej popularny w krajach skandynawskich (w Danii w 2021 r. praktykowało go tylko 16 proc. młodych dorosłych), najbardziej zaś w krajach Południa na czele z Grecją, w której w 2021 r. blisko 73 proc. osób w wieku 18-34 lata mieszkało z rodzicami. W wielu krajach, w tym w Polsce, wzrostowy trend w tym zakresie nastąpił w latach pandemii (w Polsce w 2018 r. 59,6 proc., 3 lata później już 64,2 proc.). Są jednak kraje, w których w tym samym czasie nastąpiła odwrotna zmiana: w Niemczech w 2018 r. z rodzicami mieszkało ponad 40 proc. dorosłych dzieci wobec niespełna 30 proc. w ubiegłym roku.

Dane Eurostatu pokazują, że w krajach UE, w których znaczna część młodych dorosłych mieszka z rodzicami wielu młodych ludzi pozostaje nieaktywnych zawodowo. O ile w Szwecji w 2021 r. blisko 70 proc. młodych w wieku 15-29 lat pracowało, w Portugalii było to już niespełna 50 proc., a we Włoszech tylko 40 proc. (w Polsce 52 proc.)