Nazwa angielska:
Public pay telephone
Public pay telephone
Definicja:
Publicznie dostępny telefon, w którym połączenie opłacane jest automatycznie, w szczególności za pomocą monety, żetonu, karty telefonicznej lub karty płatniczej
Źródło definicji:
-
ustawa z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne
Miejsce publikacji: (Dz. U. z 2018 r. poz. 1954, z późn. zm.)
Źródło definicji normatywnej:
-
ustawa z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne
Miejsce publikacji: (Dz. U. z 2018 r. poz. 1954, z późn. zm.)