Jedną z miar usamodzielnienia się osób młodych jest skala gniazdownictwa.
Eurostat wskaźnik tego zjawiska definiuje jako udział osób w wieku 25-34 lata, które pozostają w jednym gospodarstwie domowym z przynajmniej jednym z rodziców w ogólnej liczbie osób w tej samej grupie wieku.. W 2017 r. w Polsce taki status wykazywało 44,7% osób w tym wieku. Było to znacznie więcej niż średnio w UE ( 28,5%), przy czym w innych państwach europejskich skłonność do zamieszkiwania z rodzicami wśród osób w analizowanej grupie wieku była zróżnicowana.
W 2017 r. wskaźnik gniazdownictwa wahał się od 3,2% w Danii i 4,7% Finlandii do 59,7% w Chorwacji. Ponad 50% ludzi w wieku 25-34 lata nie tworzyło samodzielnych gospodarstw domowych także w Grecji i na Słowacji. Zauważa się przy tym, że rozkład przestrzenny analizowanego zjawiska jest powiązany z położeniem geograficznym krajów. Osoby w wieku 25—34 lata znacznie częściej pozostawały we wspólnym gospodarstwie domowym z rodzicami w państwach południowo-wschodniej Europy niż północnej i zachodniej.
